![]() |
หลักสูตรประสบการณ์ |
หลักสูตรกิจกรรมหรือประสบการณ์ (Activity or Experience
Curriculum)
เป็นหลักสูตรที่เกิดขึ้นเพื่อแก้ไขการเรียนรู้แบบครูเป็นศูนย์กลาง
โดยมิได้คำนึงถึงความต้องการและความสนใจของผู้เรียน
มาเป็นหลักสูตรที่มุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้แสดงออกด้วยการลงมือกระทำ ลงมือวางแผน
เพื่อได้รับประสบการณ์อันเกิดจากการแก้ปัญหาต่างๆ ด้วยตนเอง โดยมีแนวคิด
ลักษณะข้อดีและข้อจำกัดของหลักสูตรรูปแบบนี้ ดังนี้(วิโรจน์
วัฒนานิมิตกูล, 2548:25-27)
1.แนวคิดของหลักสูตรกิจกรรม
หลักสูตรกิจกรรมเป็นหลักสูตรที่ได้รับอิทธิพลและแนวคิดมาจากปรัชญาการศึกษา
พิพัฒนาการนิยม (Progressivism) ของจอห์น ดิวอี้ ที่มีความเชื่อว่าการเรียนรู้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อผู้เรียนได้มีส่วนร่วมในการปฏิบัติกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง
และจากการที่ได้กระทำกิจกรรมนี้จะเป็นประสบการณ์ของผู้เรียนที่จะช่วยให้ผู้เรียนเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมได้หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งเป็นการเรียนรู้ด้วยการกระทำ(Learning
by Doing) จะเห็นได้ว่ากิจกรรมและประสบการณ์เป็นสิ่งจำเป็นที่จะทำให้เกิดการเรียนรู้ขึ้นได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับประถมศึกษาหลักสูตรที่ยึดกิจกรรมหรือประสบการณ์ของผู้เรียนเป็นหลักจึงเกิดขึ้น
2.ลักษณะของหลักสูตรกิจกรรม
จากแนวคิดในการจัดหลักสูตรกิจกรรมดังได้กล่าวแล้วว่า หลักสูตรแบบนี้ยึด
หลักการที่ว่า มนุษย์เรียนรู้จากประสบการณ์
เรียนรู้จากการกระทำได้ด้วยตนเอง
และการเรียนรู้ที่มีความหมายที่เน้นการเรียนจากประสบการณ์ที่เป็นจริงในชีวิต
ซึ่งสามารถสรุปลักษณะของหลักสูตรกิจกรรมได้ ดังนี้
2.1หลักสูตรกิจกรรม
ให้ความสำคัญต่อการศึกษาว่าเป็นกระบวนการที่ต่อเนื่องของชีวิตเป็นความงอกงามของแต่ละบุคคลที่สอดคล้องกลมกลืนกับสิ่งแวดล้อมของเขา
2.2เป็นหลักสูตรที่เน้นพัฒนาการของผู้เรียนทุกด้าน
ทั้งด้านร่างกาย สังคมอารมณ์ และสติปัญญาไปพร้อมๆ กัน โดยคำนึงถึงความสามารถ
ความถนัดและความสนใจของผู้เรียนเป็นสำคัญ
2.3เป็นหลักสูตรที่จัดเนื้อหาวิชา
โดยคำนึงถึงความสอดคล้องกับประสบการณ์ เน้นกิจกรรมในการเรียนรู้และประสบการณ์จริง
2.4การจัดการเรียนการสอนยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง
คำนึงถึงความแตกต่าง
ระหว่างบุคคล โดยมุ่งให้ผู้เรียนสามารถแก้ปัญหาได้ โดยเน้นการเรียนแบบ Active Learning มีการให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการวางแผนการเรียนกิจกรรมการเรียน การสอน
รวมทั้งการประเมินผลการเรียน
3.ข้อดีของหลักสูตรกิจกรรม หลักสูตรกิจกรรมมีข้อดีดังนี้
3.1ผู้เรียนได้รับประสบการณ์ตรง
และเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง
3.2ผู้เรียนได้มีส่วนร่วมในการวางแผนการเรียนและเลือกกิจกรรมการเรียนรู้
3.3สอดคล้องกับความต้องการ
ความถนัด ความสามารถ รวมทั้งความ
สนใจของผู้เรียน
3.4ผู้เรียนได้มีโอกาสทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด
ก่อให้เกิดพัฒนาการทางสังคม
3.5ผู้เรียนได้นำความรู้ไปใช้ในชีวิตประจำวัน และส่งเสริม
ประชาธิปไตย
4.ข้อจำกัดของหลักสูตรกิจกรรม หลักสูตรกิจกรรมมีข้อจำกัดดังนี้
4.1เป็นหลักสูตรที่ต้องอาศัยความพร้อมทางด้านสภาพห้องเรียน
วัสดุ อุปกรณ์ ฯลฯ
ที่ครบถ้วนมิฉะนั้นจะไม่ประสบผลสำเร็จ
4.2การจัดเนื้อหาวิชาที่จะให้สอดคล้องกับประสบการณ์ของผู้เรียนนั้นกระทำ
ได้ยาก ทั้งนี้เนื่องจากผู้เรียนเมื่ออายุมากขึ้นย่อมมีประสบการณ์ต่างๆ
มากขึ้นด้วย ดังนั้น หลักสูตรในรูปแบบนี้จึงเหมาะส
าหรับจัดในระดับประถมศึกษามากกว่าระดับสูงขึ้นไป
5. ปัญหาของหลักสูตรประสบการณ์
ดังได้กล่าวแล้วว่าหลักสูตรประสบการณ์อาศัยความสนใจของผู้เรียนเป็นหลัก ในการจัดเนื้อหาและกิจกรรมการเรียนการสอน
ดังนั้นจึงสร้างปัญหาแก่ผู้ใช้หลักสูตรอย่างมาก ที่สำคัญคือ
1. ปัญหาการกำหนดวิชาในหลักสูตร
หลักสูตรประสบการณ์นำเอาแนวความคิดใหม่มาใช้
คือแทนที่จะคิดในรูปแบบของวิชาอย่างหลักสูตรรายวิชา
กลับมองความสนใจปัจจุบันของผู้เรียนเป็นหลัก
เมื่อเป็นดังนี้จึงเกิดปัญหาว่าผู้เรียนจะได้เรียนอะไร
การกำหนดเนื้อหาย่อมทำได้ยาก
ประสบการณ์ที่จัดให้ตามความสนใจอาจไม่ใช่ประสบการณ์ขั้นพื้นฐานที่จำเป็นก็ได้นอกจากนี้การที่ยึดความสนใจเป็นหลักอาจเกิดปัญหาเรื่องความต่อเนื่องของประสบการณ์รวมทั้งความต่อเนื่องของเนื้อหาวิชาที่เรียนด้วย ปัญหาที่สำคัญอีกปัญหาหนึ่งก็คือ
ครูหรือผู้สอนอาจเผลอนำเอาความสนใจของตนมาสรุปว่า
เป็นความสนใจของผู้เรียน
ถ้าหากเป็นดังว่าก็เท่ากับได้ทำลายหลักการของหลักสูตรนี้โดยสิ้นเชิง
2. ปัญหาการจัดแบ่งวิชาเรียนในชั้นต่างๆ
ในการจัดแบ่งเนื้อหาในชั้นต่างๆ
หลักสูตรประสบการณ์ใช้หลักเดียวกันกับหลักสูตรรายวิชา คือพิจารณาจากวุฒิภาวะ ประสบการณ์เดิม เนื้อหาวิชาที่เรียนมาแล้ว ความสมใจประโยชน์และความยากง่ายของเนื้อหา
ข้อแตกต่างมีว่าหลักสูตรประสบการณ์ไม่ได้คิดเพียงการนำเอาเนื้อหาวิชามาเรียนลำดับกันเท่านั้น
แต่จะพิจารณาด้วยว่าเนื้อหาอะไรที่ผู้เรียนจะเรียนได้ดีที่สุดและรวดเร็วที่สุด
ปัญหานี้ยังหาคำตอบที่พอใจไม่ได้
แรกทีเดียวก็เข้าใจกันว่า การจัดแบ่งวิชาในชั้นต่างๆ ตามแนวคิดของคิดของหลักสูตรประสบการณ์ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
เพราะตราบใดที่ผู้สอนและผู้เรียนมีอิสรเสรีในการเลือกกิจกรรมด้วยตัวเองแล้วปัญหาก็ไม่น่าจะเกิดขึ้น ครั้นเมื่อลงมือปฏิบัติจริงกลับปรากฏว่ามีปัญหามาก เป็นต้นว่า ไม่สามารถสร้างความต่อเนื่องของเนื้อหาวิชาระหว่างชั้นเรียนได้และบางทีก็มีการจัดกิจกรรมซ้ำๆ
กันทุกปี
ได้มีการแก้ไขโดยการจัดทำตารางสอนของแต่ละปีขึ้นแต่ก็ไม่ได้ผล
เพราะตารางสอนเหล่านั้นเป็นเรื่องของเก่าไม่ได้ชี้ชัดลงไปว่าในปีใหม่ควรทำอะไรกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น